Prawidłowe widzenie obuoczne to jeden z najważniejszych warunków, jakie stawia się w badaniach okulistycznych. Dzięki niemu odbieramy obraz w najwyższej jakości i w trójwymiarze. Niestety istnieją też czynniki, które mogą zaburzać widzenie obuoczne. W jaki sposób można je rozpoznać i jak później korygować?
Co to jest widzenie obuoczne?
Terminem widzenie obuoczne opisuje się najwyższy etap widzenia, w którym dochodzi do połączenia obrazów pochodzących osobno z każdego oka w jedną całość. W sytuacjach, gdy pojawia się czynnik, który ma niekorzystny wpływ na układ wzrokowy, może dojść do zaburzenia widzenia i do różnego typu zaburzeń widzenia obuocznego.
Na czym polega rozpoznanie wykrytych zaburzeń?
W trakcie wykonywania przez okulistę lub optometrystę pełnego badania wzroku powinno być też przeprowadzane badanie widzenia obuocznego. Jego wykonanie pozwala ustalić, jak pracuje układ wzrokowy i wykryć w nim ewentualne zaburzenia widzenia obuocznego.
Badanie widzenia obuocznego składa się z dwóch głównych elementów. Na początku okulista lub optometrysta przeprowadza z pacjentem dokładny wywiad lekarski, w którym szczegółowo go pyta o odczuwane dolegliwości, wykryte u niego wcześniej choroby oczu, choroby ogólnoustrojowe i wady wzroku. W dalszym etapie badania wykorzystuje się testy okulistyczne. Pozwalają one ustalić, czy stwierdzone u pacjenta zaburzenia widzenia obuocznego są problemem stałym, czy zmiennym w czasie. Istotne jest też wykrycie przyczyn powstania tych zaburzeń. Mogą mieć one związek np. z powstałymi zaburzeniami akomodacji, ostrości widzenia, ustawienia czy ruchu oczu. W zależności od przyczyn dobierana jest odpowiednia metoda korekcji stwierdzonego problemu.
Korekcja zaburzeń widzenia obuocznego
Leczenie (korekcja) zaburzeń widzenia obuocznego może być wykonywane z zastosowaniem różnych metod. Najczęściej w tym celu stosuje się odpowiednią korekcję okularową lub soczewki kontaktowe. Leczenie może też polegać na terapii widzenia, która ma na celu wzmocnienie funkcji wzrokowych.
