Do czego służy i jak działa funduskamera?

Kategoria: Blog

Diagnostyka chorób narządu wzroku wymaga zastosowania specjalistycznych narzędzi umożliwiających ocenę struktur znajdujących się wewnątrz gałki ocznej. Jednym z urządzeń wykorzystywanych w tym celu jest funduskamera, znana również jako kamera dna oka. Pozwala ona na wykonanie fotografii tylnego odcinka oka, co znajduje zastosowanie w okulistyce, diabetologii oraz neurologii. Obrazowanie siatkówki umożliwia ocenę zmian chorobowych, które mogą być niewidoczne w standardowym badaniu oftalmoskopowym.

Jakie jest zastosowanie funduskamery i jak przebiega badanie?

Funduskamera służy do wykonywania zdjęć dna oka, obejmujących m.in. tarczę nerwu wzrokowego, naczynia siatkówki oraz plamkę żółtą. Badanie jest bezkontaktowe i wykonywane przy odpowiednim ustawieniu pacjenta względem aparatu. W wielu przypadkach, szczególnie przy badaniu osób młodych, nie ma potrzeby stosowania środków rozszerzających źrenicę, choć w niektórych sytuacjach krople mydriatyczne są zalecane w celu uzyskania lepszej jakości obrazu.

Pacjent opiera głowę o podpórkę i skupia wzrok na punkcie fiksacyjnym. Operator urządzenia ustawia ostrość i wykonuje zdjęcie, które zostaje zapisane w formie cyfrowej. W zależności od rodzaju aparatu możliwe jest wykonanie pojedynczego obrazu lub serii zdjęć z różnych obszarów siatkówki. Istnieją również funduskamery z funkcją autofluorescencji, które pozwalają na analizę warstw siatkówki w kontekście zaburzeń metabolicznych.

W jakich sytuacjach stosuje się funduskamerę?

Badanie z wykorzystaniem funduskamery stosuje się w diagnostyce i monitorowaniu chorób przewlekłych, takich jak retinopatia cukrzycowa, zwyrodnienie plamki związane z wiekiem (AMD), nadciśnienie tętnicze czy jaskra. Umożliwia ono dokumentację zmian w dnie oka i porównywanie ich w czasie. Funduskamera jest również przydatna w ocenie zmian pourazowych, obrzęków oraz krwotoków wewnątrzgałkowych.

W praktyce funduskamery wykorzystywane są w gabinetach okulistycznych, poradniach diabetologicznych oraz w badaniach przesiewowych, np. w populacyjnych programach wczesnego wykrywania retinopatii cukrzycowej.